PREVIEW BUUN 2019 | Verweesd museum zoekt zijn weg

En zo is het post-Van-Bommel-Van-Dam-tijdperk aangebroken. Althans wat het gebouw betreft, het museum, dat nu verweesd door de stad dwaalt, blijft hopelijk leven. Straks verhuist het naar het postkantoor. Maar moest dat nou echt? Mijmeren over (gemiste) kansen, blunders en misverstanden. En koffiedik kijken.

Mei 2018, Kettle’s Yard, Cambridge. Bezoekers schuifelen in groepjes van tien het vroegere woonhuis van Jim en Helen Ede binnen. Dat is tot de nok gevuld met de kunstcollectie van het echtpaar, van kleine objecten en sculpturen tot schilderijen, tekeningen en foto’s. Het oude meubilair staat er nog in, en je mag overal gaan zitten, op stoelen, banken, zelfs op het bed. Je reist terug in de tijd en wordt deelgenoot van de voorkeuren van het echtpaar: Brancusi, Hepworth, Miró, Moore, Nicholson en tal van andere namen uit de vorige eeuw.
Kippenvel krijg je ervan. In de bijbehorende galerie zijn tentoonstellingen van hedendaagse kunst. De entree voor het complex is gratis, een vrijwillige bijdrage is welkom. Je doneert graag een paar munten, alleen al voor dat huis. Wie moet wachten, verpoost in de lunchroom of verkent de museumshop.
Een gouden formule.
Nederland is Engeland niet, en Venlo niet te vergelijken met Cambridge, maar elke stad moet zijn eigen schatten koesteren en exploiteren. Want je denkt meteen aan de bungalow van Maarten en Reina van Bommel-van Dam, pal naast ‘hun’ museum. Waren beide maar intact gebleven.

Lees in Buun 2019 hoe er een driehoeksrelatie ontstond tussen Museum van Bommel van Dam (de ‘drenkeling’), het Limburgs Museum (het ‘schip’) en het postkantoor (de ‘reddingsboei’).

Foto’s: Peter de Ronde